English to English

noun (n)

• a bluish-white lustrous metallic element; brittle at ordinary temperatures but malleable when heated; used in a wide variety of alloys and in galvanizing iron; it occurs naturally as zinc sulphide in zinc blende

  sebuah bluish white kilau logam unsur; rangup pada suhu biasa tapi mudah dibentuk ketika dipanaskan; digunakan dalam sebuah dan berbagai campuran dan dalam galvanizing besi; ia berlaku secara alami sebagai zink sulfida dalam blende zink

  Synonym:
  atomic number 30, zinc
  

  source: wordnet30